ไอแพดการ์ตูน ตอน 4 iPad Cartoon 4
หลังจากโดนระเบิดปราณมนูการ์ตูนไป พิเรน ถึงกับยกธงขาวยอมแพ้ ขอสงบศึกด้วยเหตุผลที่ว่า
"กรูไม่มีเวลาว่างมานั่งเขียน วาดเรื่องไร้สาระหรอก ถ้ามรึงว่างนัก ก็วาดไปคนเดียว"
แหมๆ คิดว่ามาปลุกยักษ์หลับ (เหมือนญี่ปุ่นโจมตี pearl harbor ปลุกยักษ์หลับอเมริกา) แล้วจะชิ่งหนีได้ง่ายๆเรอะ ไม่มันส์เลย ยังไงต้องมีต่อ
ก่อนที่จะไปต่อ ขอบอกแอพฯที่ผมใช้ในการวาดการ์ตูนก่อน เดี๋ยวลืม
Sketch Club
http://itunes.apple.com/th/app/sketch-club/id404414176?mt=8
แอพฯนี้เป็นแอพฯเล็กๆ ไม่เด่นดังแบบค่ายใหญ่ๆ แม้ในแอพฯสโตร์จะได้ 5 ดาวเต็ม แต่มีคนมาโหวตแค่ 8 คนเองน้อยมากทั้งที่ออกมานานแล้ว แสดงว่าไม่ดัง และใช้เฉพาะกลุ่มเท่านั้น
จะเห็นได้ว่าแอพฯนี้มีเลเยอร์ให้ใช้เพียง 5 เลเยอร์เท่านั้น น้อยกว่า ArtStudio ที่ให้ 6 เลเยอร์
และไม่ต้องไปเทียบกับ SketchBook Pro ที่ให้ถึง 12 เลเยอร์(ใน iPad 1 จะได้ 6 เลเยอร์เนื่องจากหัวสมองช้ากว่า iPad2)
แล้วทำไมผมถึงใช้เจ้าแอพฯนี้ล่ะ
ขอบอกปริศนาคำตอบนี้ในตอนหน้านะครับ ตอนนี้ขอเกริ่นเรื่องพื้นๆของการวาดการ์ตูนก่อน
หลายเดือนก่อน ระหว่างที่ไปค้นกองสมุด ผมไปเจอการ์ตูนที่ลูกผมเจ้าเตาผิงวาดไว้ เย็บเล่มเรียบร้อย มีสารบัญเสียด้วย ก็นึกขำ และนึกถึงตัวเองตอนเด็กๆก็เคยวาดการ์ตูนช่องเก็บไว้เหมือนกัน
เชื่อไหมในส่วนลึกๆของพวกเราทั้งเด็กผู้ชาย และเด็กผู้หญิง อยากจะวาดการ์ตูนเป็นช่องๆ หรือการ์ตูนล้อเลียนกันทั้งนั้น
แต่มันยาก ถ้าไม่มีหัวทางศิลป์ หรือเรียนมาด้านนี้ แทนที่จะเป็นการ์ตูนล้อเลียนเพื่อน เป็นได้โดนเพื่อนล้อเลียนกลับ จึงต้องเก็บไว้ในลิ้นชักส่วนลึกของความอยากมานาน
และแล้ว การถือกำเนิดของ iPad ทำให้สถานการณ์เปลี่ยนไป ฝีมือบ้านๆอย่างเราได้ชูคอเดินถนนกับเขาซักที
จุดสลบของนักวาดการ์ตูนมือใหม่
การกะขนาดสัดส่วนของใบหน้า
นับเป็นทักษะสำคัญ ปราการด่านแรกที่
ทำให้คนทั่วไปที่ไม่ได้เรียน หรือมีหัวทางศิลป์ ถึงกับถอยฉาก การ์ตูนที่วาดออกมาจึงไม่เหมือน แต่การ
วาดการ์ตูนใน iPad ช่วยตัดทักษะการกะขนาดสัดส่วนออกไป เพราะสามารถซ้อนรูปต้นฉบับลงไปได้
ท่านก็เพียงใช้นิ้วลากไปตามโครงหน้าของต้นฉบับจริง
การลงแสงเงา
นับเป็นปราการด่านที่สอง ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่เรื่องจำเป็นสำหรับ
การ์ตูนเลยเท่าไหร่ ถ้าท่านยังไม่มั่นใจ จะวาดแบบลายเส้นแล้วลงสีพื้นโดยไม่ลงแสงเงาก็ยังทำได้
เมื่อวาดบ่อยจนมั่นใจขึ้นก็ค่อยๆหัดลงแสงเงาเริ่มจากน้อยไปหามาก
อีกเรื่องหนึ่งคือ
การผสมสี
นับว่าเป็นเรื่องยุ่งยาก ตั้งแต่การเตรียมแม่สี ถึงมีแม้สีครบ
แล้วก็ยังเป็นปัญหาอยู่ดีว่าจะผสมอย่างไรให้เหมือนผิวคน และผิวแต่ละคนก็ให้อารมณ์ที่ต่างกัน ผิว
แบบคนเซอร์ๆ ผิวแบบน่ารักจุ๋มจิ๋ม ซึ่งเรื่องนี้ต้องใช้ประสบการณ์และทักษะพอสมควร แต่การเขียน
การ์ตูนบน iPad แทบจะตัดทักษะและความยุ่งยากขั้นนี้ออกไปเลย เพราะมีหลอดจุ่มสี เพียงแค่แตะ
หลอดไปจุ่มที่ผิวเนื้อของภาพต้นฉบับก็ได้สีผิวของเขาแล้ว ส่วนสว่างก็แตะจุ่มจุดสว่าง ส่วนเข้มก็แตะ
จุ่มจุดเข้ม ถ้าไม่พอใจผิวของตัวเอง จะจุ่มสีผิวของดาราเกาหลีก็ทำได้ง่ายมาก แค่แตะนำเข้าภาพ
จุดที่ iPad ทำให้มือใหม่เหนือกว่า
การออกนอกภาพต้นฉบับ
เช่นภาพคนต้นฉบับผมสั้น แต่ภาพการ์ตูนอยากได้ผมยาว
ภาพต้นฉบับผอมแห้ง แต่ภาพการ์ตูนอยากได้กล้ามใหญ่ อย่าลืมสิครับการวาดการ์ตูนคือการล้อ
เลียน ดังนั้นกรณีแบบนี้จะเกิดขึ้นบ่อย ล้อเลียนแผลงๆ จุดนี้ถือเป็นจุดสลบของมือใหม่อย่างแท้จริง
เพราะต้องใช้ทักษะที่สูงขึ้นไปอีก แต่การเขียนการ์ตูนใน iPad ก็บ่ยั่นอีกเช่นเคย เพราะสามารถนำ
เข้าผมยาวของดารา นำเข้ามัดกล้ามของนายแบบเข้ามาในเลเยอร์อย่างง่ายดาย
หลังจากภาพนี้เผยแพร่ไปใน Facebook เพื่อนๆฮากันขี้แตก เพราะผมวาดการ์ตูนตัวเองใส่ลงไปด้วย หลังจากที่คุณพิเรนเริ่มฉุนเพราะผมจัดหนัก
เอาการ์ตูนหน้าเขาไปล้อเลียนชุดใหญ่(เดี๋ยวจะทยอยเอารูปมาให้ชมในตอนต่อๆไป) พิเรนมันเลยโพสทำนองต่อว่าต่อขาน
"ทำไมไม่วาดล้อเลียนตัวเองบ้างวะ"
ต่อครับ
และมีอีกจุดหนึ่งที่ทำให้นักวาดการ์ตูนใน iPad ทำงานได้รวดเร็ว เหนือกว่าการวาดการ์ตูนแบบโลกเก่าคือ
วาดครั้งเดียวแต่สามารถนำมาใช้ได้หลายครั้ง หลายคน ไม่ต้องเสียเวลาวาดใหม่ เช่นรูป
ข้างบนนี้ วาดทีเดียวได้สามคน แต่สีผิวหน้าไม่ค่อยเข้าเท่าไหร่ ถ้ามีเวลาปรับสีผิวหน้าหน่อยก็ดีครับ |
|
|
|
|
|
|
|
|
